از آنجا که خواص رزینهای گرماسخت وابسته به شرایط پخت، دما و زمان است، تعیین مشخصه های سینتیکی آنها برای رسیدن به شرایط پخت بهینه لازم است. در این پژوهش، سینتیک پخت رزین اپوکسی 5052 به همراه سخت کننده آمینی به کمک دستگاه گرماسنج پویشی تفاضلی در شرایط ناهمدما در سرعتهای گرمادهی مختلف بررسی شده است. در ابتدا، پارامترهای سینتیکی از جمله انرژی فعال سازی (برابر 43.23kJ/mol) از روش هم تبدیلی ارایه شده توسط مالک برای تحلیل داده های بدست آمده از آزمایش معین شد. سپس با استفاده از این پارامترها و با انتخاب مدل سیستاک - برگرن مشخص شد که داده های حاصل از آزمایشهای DSC توافق خوبی با داده های محاسبه شده به روش مدل دارد. بدین ترتیب، با در نظر گرفتن این مدل می توان تفسیر مناسبی از رفتار پخت رزین در شرایط زمانی و دمایی مختلف ارایه داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از این پژوهش ایجاد پوشش سل ژل زیرکونیا بر روی زیرلایه فولادی API5L جهت بررسی اثر تعداد لایه و نوع پخت بر رفتار مقاومت به خوردگی این پوشش ها است. به همین منظور پوشش سل ژل زیرکونیا به شکل چهار لایه و دو لایه با استفاده از پیش ماده زیرکونیوم پروپوکساید به روش فرآیند غوطه وری بر سطح فولاد کربنی API5L اعمال گردید. برای گروهی از نمونه ها بعد از هر لایه پوشش دهی پخت در دمای 450oC به مدت 1 ساعت انجام گرفت، در حالی که گروهی دیگر پوشش دهی به تعداد لایه مورد نظر انجام گرفته و در پایان پخت نهایی اعمال گردید. به منظور بررسی تحولات فیزیکی و شیمیایی انجام شده و تعیین دمای تبدیل حالت آمورف به کریستالی، آنالیز حرارتی افتراقی بر روی ژل و به دنبال آن آنالیز تفرق اشعه X انجام گرفت. برای اطلاع از گروه های یونی و نوع پیوندهای موجود در ژل از آزمون طیف سنجی مادون قرمز و برای مشاهدات ریزساختاری از میکروسکوپ الکترونی جاروبی استفاده گردید. خواص پوشش توسط آزمایشات خوردگی الکتروشیمیایی و میکروسختی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج XRD نشان می دهد که با پخت پوشش در دمای 450oC فاز تتراگونال و در دمای 550oC فاز تتراگونال و منوکلینیک ظاهر می شود. برای نمونه های چند مرتبه پخت شده برای هر دو حالت 4 و 2 لایه ای ریزساختاری همگن تر و مقاومت به خوردگی و میزان میکروسختی بالاتری نسبت به حالت تک پخت حاصل می شود. صرف نظر از نوع پخت خواص نمونه های با پوشش 4 لایه ای بهتر از نمونه های 2 لایه ای است.

پژوهش حاضر با تمرکز بر شرایط پخت لینترهای چهار کشور ترکیه، ازبکستان، ترکمنستان و ایران مورد استفاده در کارخانه صنایع شیمیایی پارچین، با هدف دستیابی به شرایط بهینه پخت و ارائه جدول های اختصاصی پخت برای هر یک از لینترها انجام شد تا کارخانه فوق بر این اساس ضمن تنظیم شرایط پخت هر نوع لینتر، بتواند به محصولی با کیفیت مطلوب تر دست یابد. بدین منظور، خمیرسازی از چهار نوع لینتر پنبه مذکور در دو مرحله و با زمان ثابت 4 ساعت در هر مرحله انجام شد. عملیات پخت در سه سطح دمایی 130، 150 و 160 درجه سانتیگراد و با ترکیب های مختلف غلظت قلیا در مرحله اول و مرحله دوم انجام شده و تاثیر شرایط مورد بررسی بر ویژگی های میزان بازده خمیرسازی، میکروکاپا، اندیس مس، گروه های کربوکسیل، آلفا سلولز، ماندگاری آب، ویسکوزیته، پنتوزان و مواد نامحلول در اسید سولفوریک ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شرایط بهینه پخت برای لینتر ترکیه در دمای130oC  و غلظت قلیای (8%-8%)، برای لینتر ازبکستان در دمای130oC  و غلظت قلیای (12%-4%)، برای لینتر ترکمنستان در دمای 130oC و غلظت قلیای (12%-4%)، و برای لینتر ایران شرایط دمایی 130oC و غلظت قلیای (14%-2%) می باشد؛ بنابراین لینترهای مورد بررسی را به لحاظ شرایط پخت می توان در سه درجه 1 (لینتر ترکیه)، درجه 2 (لینترهای ترکمنستان و ازبکستان) و درجه 3 (لینتر ایران) طبقه بندی کرد.

در این مطالعه تاثیر روش های پخت و پیش پخت بر فاکتورهای کیفی و حسی میگوی پا سفید غربی پرورشی (Litopenaeus vannamei) با پوست و بدون پوست طی 16 روز نگهداری در دمای 18-درجه ی سانتی گراد با اندازه گیری میزان اسیدهای چرب آزاد، شاخص های pH، تیوباربیتوریک اسید(TBARS)، بازهای ازته ی فرار(TVB-N) و فاکتورهای حسی مانند بافت، بو، طعم و پذیرش کلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پخت و پیش پخت میگوی پا سفید غربی به روش آب پز انجام شد، به این صورت که میگوها در دمای 80 درجه ی سانتی گراد به مدت 5 دقیقه به منظور پخت و 3 دقیقه به منظور پیش پخت حرارت داده شدند. بررسی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی نشان داد که به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار برای شاخص تیوباربیتوریک اسید تیمار خام با پوست و پخت بدون پوست، برای شاخص pH تیمار خام بدون پوست و پخت بدون پوست، برای شاخصTVB-N تیمار خام با پوست و پخت بدون پوست و برای شاخص FFA تیمار پخت بدون پوست و خام بدون پوست بود. بررسی شاخص های حسی نشان داد که حرارت دهی باعث حفظ شاخص های کیفی در طول دوره ی نگهداری می شود.

در این پژوهش، سینتیک پخت آمیزه لاستیک SBR با استفاده از آزمون های رئومتری (همدما) و اندازه گیری مستقیم دما به کمک دستگاه چندثباتی (ناهمدما) و دستگاه تحلیل فرآیند لاستیک بررسی شد. پس از تهیه آمیزه درینبوری و آسیاب دوغلتکی با استفاده از آزمون های رئومتری در دماهای متفاوت، مقادیر مختلف پیشرفت پخت و مشتق آن بر حسب زمان محاسبه و با استفاده از برازش غیرخطی داده ها به وسیله نرم افزار، پارامترهای سینتیکی مدل های مختلف محاسبه و مقدار متوسط خطا برای هر مدل معین شد. با استفاده از عوامل محاسبه شده برای مدل ها در دما و زمان هایی که به طور مستقیم به وسیله دستگاه چند ثباتی از آمیزه در مرکز قالب، اندازه گیری شده و اعمال پروفیل دما- زمان به دستگاه تحلیل فرایند لاستیک (RPA)، مقادیر درجه پیشرفت پخت (ناهمدما) محاسبه شد. سپس به کمک روش های مشتق گیری و انتگرال گیری عددی با استفاده از شرایط اولیه مشخص، این نتیجه بدست آمد که مدل خود کاتالیزوری با نتایج دستگاه RPA توافق بسیار خوبی را نشان می دهد. بدین ترتیب به کمک مدل خود کاتالیزوری می توان تفسیر مناسبی از رفتار پخت آمیزه در شرایط همدما و ناهمدما بدست آورد.

تاثیر 3 عامل دما، زمان پخت و مقدار قلیایی بر مقدار لیگنین باقی مانده و گران روی خمیر کاغذ سودا از باگاس مورد بررسی قرار گرفت. از 2 سطح دمای 175 و 185 درجه سانتی گراد، 3 زمان پخت 20، 30 و 40 دقیقه و 3 مقدار قلیایی 14، 16 و 18 درصد استفاده و تاثیر متغیرهای پخت بر روی بازده، مقدار پنتوزان ها، گران روی و عدد کاپای خمیر کاغذها، با استفاده از طرح آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی تعیین شد. نتایج نشان داد، در اثر پخت شدیدتر، بازده کل و عدد کاپا کاهش می یابند. در دمای 175 درجه سانتی گراد، با افزایش زمان پخت و مقدار هیدروکسیدسدیم، مقدار پنتوزان ها و گران روی خمیر کاغذها به کندی کاهش یافت، ولی در دمای 185 درجه سانتی گراد این کاهش شدیدتر بود. همچنین با افزایش زمان و دمای پخت، pH مایع پخت سیاه کاهش یافت که نشان دهنده مصرف زیادتر هیدروکسیدسدیم در فرآیند پخت خمیر کاغذ است. بیش ترین مقدار پنتوزان ها و زیادترین گران روی خمیر کاغذها در شرایط ملایم پخت به دست آمد و کم ترین مقدار پنتوزان ها و کم ترین گران روی در شدیدترین شرایط پخت یعنی بیش ترین حد متغیرهای پخت مشاهده گردید. در دمای 175 درجه سانتی گراد، متوسط گرانروی 11.73 سانتی پوآز و در دمای 185 درجه سانتی گراد 11.34 سانتی پوآز به دست آمد. در زمان پخت 20 دقیقه، گرانروی خمیر کاغذ 11.79 سانتی پوآز و در زمان 30 دقیقه 11.57 سانتی پوآز و در زمان 40 دقیقه 11.24 سانتی پوآز اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهند که موثرترین عامل در تخریب کربوهیدرات ها به ترتیب دما و زمان پخت می باشند و عامل تاثیرگذار بعدی، درصد هیدروکسیدسدیم است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.